Zabójcze ślimaki stają się coraz bardziej powszechne również w Västernorrland. W Matfors Kajsa Nilsson całkowicie zaprzestała ogrodnictwa z powodu dręczących duchów. – Jest ich mnóstwo i niszczą wszystko, mówi między innymi w klipie. Jednak zabójcze ślimaki nie znajdują się na liście gatunków inwazyjnych, które należy kontrolować. Pojawia się niepokojące uczucie, gdy zabójczy ślimak osiedla się w nowym miejscu. W Matfors krąży plotka, że zaczęło się w dzielnicy mieszkalnej Ängom, ale nikt tak naprawdę nie wie. W Bällsta je widziano, ale ludzie drżą i trzymają kciuki, aby uniknąć inwazji. Ale niestety szanse, że ślimaki zabójcy nie będą się tam dobrze rozwijać, są niewielkie. Tove Lönneborg jest urzędnikiem ds. środowiska w Radzie Administracyjnej Powiatu w Västernorrland i pracuje z gatunkami inwazyjnymi. – Obecnie nie mamy metod, które działałyby na większą skalę, aby powstrzymać rozprzestrzenianie się ślimaka. W Västerbotten użyto psa tropiącego ślimaki, którego można wynająć. Wywąchuje jaja, aby można je było usunąć
Ślimak zabójca nie znajduje się na „liście inwazyjnej”
UE ma listę gatunków inwazyjnych i zakazanych, których nie wolno rozprzestrzeniać, obejmuje ona zarówno zwierzęta, jak i rośliny, a nadzór sprawuje Rada Administracyjna Powiatu. Obecnie istnieje lista propozycji zwalczania większej liczby gatunków na szczeblu krajowym, w Szwecji. Znajdują się na niej na przykład roślinny parkslide i rybi butterbolt.Ale nie ślimak zabójca.- Priorytet mają inwazyjne rośliny lub zwierzęta, które zmierzają do chronionych obszarów naturalnych lub wiążą się z dużymi kosztami społecznymi, gdy się rozprzestrzeniają, mówi Tove Lönneborg.Rządowa decyzja w sprawie gatunków, które należy zwalczać, prawdopodobnie zostanie podjęta w 2024 roku.Które gatunki inwazyjne stanowią największy problem w Västernorrland?-W rezerwatach przyrody mamy najwięcej zgłoszeń o vresros w rezerwatach przybrzeżnych. Ale niecierpek olbrzymi jest również szeroko rozpowszechniony
Brak analizy na temat ślimaka zabójcy
Szwedzka Agencja Ochrony Środowiska ocenia, że pozbycie się ślimaków zabójców nie jest niemożliwe, ale że byłoby to zbyt kosztowne.-Stwarza zagrożenie dla różnorodności biologicznej, ale jest szeroko rozpowszechniony i bardzo trudny do zwalczania. Dodanie go do krajowej listy nie zostało uznane za skuteczne, mówi Peter Dalin, administrator Szwedzkiej Agencji Ochrony Środowiska. Ale nie przeprowadzono żadnej analizy kosztów społecznych, aby określić, jakie szkody wyrządza ślimak zabójca i ile kosztowałoby zapobiegnięcie jego rozprzestrzenianiu się. – Mamy tak wiele gatunków i ograniczone zasoby. Czy uważasz, że można było to powstrzymać w pierwszej kolejności? – Trudno powiedzieć. Kiedy kupujemy towary i wysyłamy je tam i z powrotem, dzieją się różne rzeczy. Grzyby i bakterie również się rozprzestrzeniają. Istnieją surowsze wymagania w krajach trzecich, ale w UE trudno jest powstrzymać rzeczy, które nie są regulowane, tj. gatunki, które nie znajdują się na liście
KWALIFIKACJA RYZYKA GATUNKÓW INWAZYJNYCH W OCHRONIE PRZYRODY
„Gatunki są oceniane naukowo pod kątem ich wpływu na środowisko i potencjału inwazyjnego. Spośród nich około 120 gatunków roślin i 105 gatunków zwierząt uznaje się za mające wysokie lub bardzo wysokie ryzyko stania się inwazyjnymi w Szwecji w ciągu 50 lat.W porozumieniu z ekspertami Szwedzka Agencja Ochrony Środowiska i Norweski Urząd ds. Morza i Wody wybrały szereg tych gatunków do analizy społeczno-ekonomicznej. Oceniliśmy między innymi wkład gatunków w usługi ekosystemowe lub zagrożenie dla nich, koszty szkód dla społeczeństwa, wpływ na zdrowie ludzi i możliwość uprawiania rekreacji na łonie natury. Przeprowadziliśmy również analizę kosztów i korzyści dotyczącą tego, co oznaczałoby uregulowanie każdego gatunku. Analizy przeprowadzili konsultanci.”
